Fotografen - Natalia Skobeeva

Natalia Skobeeva (Rusland, 1975) is een artieste en fotografe die sinds 2004 werkt vanuit Londen. Zij is een alumni van het Central Saint Martins College of Art and Design in Londen.

Haar werk werd internationaal tentoongesteld, onder andere in het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Rusland en de Oekraïne.

Recent was haar werk te zien in een solotentoonstelling in de Viewfinder Gallery, Gallery32 en The Place in Londen. Haar werk werd gepubliceerd in verschillende tijdschriften, zoals Time Out, The Telegraph, British Journal of Photography, AG, Hotshoe, Amelia's, Anglomania en F Stop magazine.

Fotografen - Annie Leibovitz

Anna-Lou (Annie) Leibovitz (Waterbury (Connecticut), 2 oktober 1949) is een Amerikaanse fotografe. Leibovitz volgde haar opleiding aan het San Francisco Art Institute. In 1970 begon ze te werken voor het blad Rolling Stone. Sinds 1983 werkt ze voor het tijdschrift Vanity Fair.

Beroemde foto's
- John Lennon, naakt, die een geklede Yoko Ono knuffelt, genomen in 1980 op de dag waarop Lennon werd vermoord.

- Demi Moore, naakt, met een schildering van een maatpak op haar lichaam.

- Whoopi Goldberg liggend in een bad dat gevuld is met melk.

- Christo, volledig ingewikkeld in doeken.

- Bette Midler, in een bed vol rozen.

Fotografen - David LaChapelle

David LaChapelle (Connecticut, 1969) is een fotograaf en regisseur en houdt zich voornamelijk bezig met fotografie voor mode en advertenties. Hij is bekend voor zijn surrealistische en vaak humoristische stijl.

LaChapelle volgde de North Carolina School of the Arts en de School of the Arts in New York City. Zijn eerste professionele opdracht als fotograaf was voor Interview magazine, een kans die hij kreeg aangeboden door Andy Warhol. Zijn werken zijn uitgegeven in vier boeken, LaChapelle Land, Hotel LaChapelle en Heaven to Hell, en bevatten allebei sterke en bizarre portretten van beroemdheden. In 2006 werd Artists and Prostitutes uitgebracht, een boek met het hele oeuvre van LaChapelle. Dit boek kwam in een gelimiteerde opgave.

Zijn eerste film Rize, een documentaire over het dansfenomeen krumping, beleefde zijn première tijdens Sundance in 2005 en werd in dezelfde zomer uitgebracht in de bioscopen. Recentelijk regisseerde hij een advertentie voor H&M's nieuwe denimcollectie; deze commercial was gebaseerd op het verhaal van Romeo & Julia.

Fotografen - Richard Avedon

Richard Avedon (New York City, 15 mei 1923 – San Antonio (Texas), 1 oktober 2004) was een Amerikaans mode- en portretfotograaf.

Avedon maakte naam als revolutionair modefotograaf. Toen hij in 1946 naar Parijs trok, werd modefotografie nog in de studio bedreven, met statische modellen als etalagepoppen. Avedon haalde de modellen uit de studio en trok er de wereld mee in, om zijn foto's zo dynamisch mogelijk te maken: hij wou levende beelden creëren i.p.v. poserende mannequins.

Ook de portretten die Avedon maakte zijn indrukwekkend. Hij focust daarbij op de mens, haalt die uit de context van de dagelijkse bezigheid en isoleert hem of haar in de leegheid van de studio. Hij drukt af op een onverwacht moment en slaagt er zo in de beroemden en machtigen der aarde te tonen op een verrassende manier: hun onbekende kant, zonder pose of voorspelbaarheid, altijd in zwart-wit. Hij ging in tegen "de traditie van de vleierij en leugens in de portretkunst", zoals hij het noemde. De machtigen maakt hij menselijk, de onbekenden geeft hij opvallend veel kracht. In zijn portretten zie je de invloed die Avedon heeft uitgeoefend op o.a. de beroemde fotografe Annie Leibovitz.

Welk Digitaal Toestel past bij mij? - 3

De "speciale" functies

we hadden het een paar dagen geleden over de verschillen tussen analoge en digitale camera's. De digitale toestellen zijn soms polyvalenter dan hun klassieke broertjes. Sommige types maken panoramische opnamen over 360° mogelijk, zijn om te vormen tot bandopnemer of zelfs camcorder (voor beperkte bestanden),enz.

Eén van de interessantste mogelijkheden is dat u de meeste toestellen op een tv kunt aansluiten, zodat u uw foto’s met het hele gezin kunt bekijken.

De softwareprogramma's

Om de rijke mogelijkheden van digitale fototoestellen te benutten, moet u softwareprogramma’s installeren op uw computer (Mac of pc). Niet alle toestellen zijn op dat vlak gelijk: de kwaliteit en de mogelijkheden van de meegeleverde software kunnen er soms voor zorgen dat u het ene model verkiest boven het andere. Persoonlijk vinden wij de bijgeleverde software vaak zwak. Enige uitzondering is misschien de Digital Photo Professional van Canon, wat gebruikt wordt om Raw beelden te converteren.

Als u een goed softwarepakket zoekt, bekijk dan Paint Shop Pro X2 eens (PSPX2), een heleboel mogelijkheden voor weinig geld.
Tenzij u liever Photoshop illegaal download. Maar dan moet u wel ergens anders gaan zoeken, want daar doen wij niet aan mee.

Het opslaan van de foto's

Voor het opslaan zijn er geheugenkaarten die recht uit de informatica komen. De grootte van het meegeleverde geheugen bepaalt hoeveel foto’s u kunt bewaren. Is het geheugen vol en wilt u verder fotograferen, dan hoeft u slechts van geheugenkaart te wisselen, net zoals u een nieuwe film laadt. Het geheugen is dus erg belangrijk wanneer u opnamen gaat maken. In functie van het aantal foto’s en van de gewenste kwaliteit, moet u zich één of meerdere van deze moderne “filmpjes” aanschaffen, die veel minder verspreid zijn dan hun verzilverde tegenhangers. Let er in ieder geval op dat u niet zonder geheugen valt “in the middle of nowhere”: neem uw voorzorgen!

Vroeger kosten deze geheugenkaarten nog stukken van mensen, tegenwoordig zijn ze al heel wat democratischer geworden.

De Flash-geheugens

De compacte afmetingen en de capaciteit vormen de voordelen van dit type geheugen, de vrij hoge prijs is het nadeel. De chips die deze technologie gebruiken, hebben als typische eigenschap dat ze hun inhoud bewaren, zelfs zonder stroomtoevoer. Oef, u kunt uw toestel uitschakelen!

Er zijn vijf types Flash-geheugens op de markt: CompactFlash, MemoryStick, SmartMedia (stilaan aan het verdwijnen) en de nieuwkomers SD en XD, die veel compacter en ultrasnel zijn. Alle digitale fototoestellen van Panasonic zijn uitgerust om te werken met SD-cards. Canon werkt met een combinatie van Compact Flash en SD. Mijn Canon 40D bijvoorbeeld heeft nog CF kaarten.

SD Geheugens

SD-geheugenkaarten hebben een grote opslagcapaciteit en bieden een snelle gegevensoverdracht. Alle Panasonic fototoestellen zijn uitgerust met een SD-sleuf en een USB-poort om uw beelden eenvoudig te downloaden naar een PC, printer, DVD-recorder of een ander compatibel SD-toestel.

Grootte van de bestanden en het aantal foto's

U zou er kunnen aan denken altijd in de beste kwaliteit te fotograferen, met de overweging dat u die kwaliteit achteraf nog kunt verminderen. Dat klopt, maar u moet wel rekening houden met de benodigde geheugencapaciteit van de kaart en de kostprijs ervan.

Fotografen - Diane Arbus

Diane Arbus (14 maart 1923 – 26 juli 1971) was een Amerikaanse fotografe. Ze werd wereldberoemd met portretten van bizarre mensen, minderheden, mensen met afwijkend gedrag of uiterlijk, die zij met diep menselijk gevoel observeerde.

Diane Arbus werd al tijdens haar leven beschouwd als één van de belangrijke vernieuwers van de documentaire fotografie. Toen ze zich in 1971 het leven benam, kreeg de mythe Arbus nog grotere proporties. De frontale portretten die ze maakte, bleken een spiegel van haar eigen onmogelijkheid stand te houden in dit leven. Arbus' indrukwekkende zwartwitfoto's bevinden zich in de belangrijkste collecties van de wereld en worden (terecht) vaak getoond.

Arbus gebruikte een tweeogige zes bij zescamera. Een zwart doosje met twee lenzen; één om door te kijken en één die de foto maakt. Door zo'n camera kijk je van bovenaf op het matglas. Het toestel bevindt zich bij de opname meestal ter hoogte van de buik en dus lager dan de meeste andere camera's die we voor de ogen houden. Van Arbus wordt wel eens gezegd dat ze letterlijk vanuit de buik fotografeerde. Dat lage standpunt is hoe dan ook bepalend voor veel van Arbus' portretten. Ze stelt zich nederig op en tegelijkertijd toont ze de (onflatteuze) onderkant van de kaak en neusgaten. De dubbelzinnigheid van empathie en respect aan de ene kant en ironie of zelfs weerzin aan de andere kant zijn bepalend voor de indringende dynamiek in haar foto's.

Nog zeer herkenbaar aan haar stijl is het gebruik van het flitslicht. Als één van de eersten gebruikte ze de flits bij daglicht. Ze beschouwde dit licht als een inhoudelijke toevoeging door zijn onverbiddelijke scherpte en brute kracht. De flitslamp werd met een beugel links naast het toestel gemonteerd waardoor er steeds een donkere schaduw loopt rechts op de gezichten en naast de neus. Ieder detail wordt uitgelicht terwijl de achtergrond -die door de flits niet werd belicht- als een donkere vlek opdoemt.

Wat Arbus' foto's zo frappant maakt is dat ze nooit vervalt in goedkope spot ondanks de scherpe en kritische toon van haar foto's. Steeds maakt Arbus er ons van bewust dat ook zij -en wij als toeschouwer op onze beurt- deel uitmaakt van de getraumatiseerden van het eigen bestaan.

Norman Mailer zei eens over de Amerikaanse fotografe Diane Arbus: ,,Haar een camera geven is hetzelfde als een kind een handgranaat cadeau doen.

Naar haar leven is een speelfilm gemaakt "Fur", geregisseerd door Steven Shainberg met Nicole Kidman in de hoofdrol.

Bron: Wikipedia

Welk Digitaal Toestel past bij mij? - 2

De zoeker

De traditionele optische zoeker toont wat de opname kan worden, maar niet de foto zelf. Met het LCD-scherm – dat nu op alle toestellen voorhanden is – krijgt u echter een reële controle over de opname, vooral bij close-ups. Toch zijn er nog heel wat 'traditionele' fotografen die een natuurlijke afkeer hebben van het LCD-scherm. Toch mag de zogenaamde "Live-View" niet onderschat worden, bijvoorbeeld bij situaties waar er te weinig licht is.

De lens

De toestellen hebben bijna altijd een zoomlens, om het cadreren te vergemakkelijken of details te fotograferen. Typische kenmerken zijn de helderheid en het bereik. In de meeste gevallen is de zoomlens niet verwisselbaar en heeft ze een beperkte groothoek. Over het algemeen kunt u met optische accessoires deze beperkingen wegwerken. De “digitale zoom” vergroot een deel van het beeld dat door de CCD-sensor wordt geleverd. Tenzij de CCD een zeer hoge resolutie heeft, verliest dit systeem echter snel zijn mogelijkheden.

Als de zoom een sterke vergroting mogelijk maakt, is hij best uitgerust met een stabilisator. Tegenwoordig zijn er heel wat lenzen die uitgerust zijn met zo'n stabilisator. Bij Canon spreken we over IS (Image Stabilizer)

Resolutie en Compressie

De hoeveelheid gegevens die we bij een digitale foto vastleggen en de manier die we kiezen voor het opslaan van de gegevens, heeft grote invloed op wat we later met de opname kunnen doen. We dienen bekend te raken met de begrippen resolutie en compressie.

In de meeste situaties geldt dat groter beter is en dat lijkt op het eerste gezicht ook te gelden voor digitale fotografie. Wat bekend staat als ‘resolutie’ heeft betrekking op het aantal pixels dat een camera gebruikt om een beeld vast te leggen – in het algemeen kun je zeggen hoe meer pixels, des te beter de kwaliteit van het eindresultaat. Een camera met een sensor die zeven miljoen pixels telt, dient foto’s met een hogere kwaliteit te produceren dan een camera met maar twee miljoen pixels.

Als je een digitale foto beschouwt als een foto die is opgebouwd uit gekleurde bouwstenen van gelijke afmetingen, dan zie je dat je met meer bouwstenen een gedetailleerde beeld kunt opbouwen.
Ook geldt dat opnamen met meer pixels groter kunnen worden afgedrukt dan die met minder pixels. De cruciale vraag is hoeveel pixels nodig zijn om een bepaald gedeelte van het papier te bedekken zodat een realistische impressie van een fotobeeld ontstaat zonder dat de afzonderlijke pixels zo worden vergroot dat ze op de foto zichtbaar zijn.

Bij standaard printtoepassingen is per inch 200 pixels nodig. Voor een 5x7 inch print hebben we minstens 1000 x 1400 pixels nodig (5 x 200 plus 7 x 200). Dit betekent dat we een camera nodig hebben met minstens 1,4 miljoen pixels (1000 x 1400). Als je opname meer dan 1,4 miljoen pixels telt, zul je een verbetering zien in de kwaliteit van de fotoprint. Heb je een camera met minder dan 1,4 miljoen pixels, dan ziet de foto er niet zo goed uit als zou kunnen.

Welk Digitaal Toestel past bij mij? 1

Een digitaal fototoestel kiezen

Wat is er nu beter, een digitaal toestel of een analoog? Er zijn nog heel wat "traditionele" fotografen die zweren bij de analoge versie en het zelf ontwikkelen van foto's in een donkere kamer. Maar een digitaal fototoestel beschikt over heel wat troeven. Digitaal fotograferen biedt het voordeel dat het onmiddellijk werkt: geen wachttijd, geen ontwikkeling. U kan van Iso-waarde veranderen, van soort "film". En u mag fouten maken: als een foto niet is wat u ervan had verwacht, wist u hem gewoon, zonder dat het iets kost. Dat maakt een groot verschil: fotograferen wordt experimenteler en speelser.

Dankzij de steeds sterkere prestaties van de betere toestellen en de nieuwe, nog meer gesofistikeerde mogelijkheden zijn de resultaten nu vergelijkbaar met traditionele foto’s.

Welk toestel?

Het toestel mag dan al digitaal zijn, maar uiteindelijk blijf het toch een fototoestel. Net als bij traditionele camera’s blijven de lens, het gebruiksgemak, de prijs, de ergonomie, de flash,… belangrijke keuzecriteria.

Bij een digitale camera bestaat de film niet meer: hij wordt vervangen door een CCD-sensor. Hij bepaalt, samen met de software in het toestel, de kwaliteit van de kleurenweergave. De keuze van het toestel hangt echter voor een groot deel af van de resolutie van de sensor. Hij bepaalt de scherpte van de details en dus de “korrel”.

De pixels

De CCD ontvangt het licht en zet het punt per punt om in elektrische waarden. Hoe groter het aantal analysepunten (pixels, voor “picture elements”), hoe beter de weergave van de details. Maar net zoals u in de klassieke fotografie niet hetzelfde toestel gebruikt voor een affiche van 4 meter bij 3 als voor een amateurfoto, verschillen ook bij digitale camera’s de eisen naargelang het gebruik.

Om beelden op het internet te plaatsen of een artikel met fotootjes te illustreren, is een bescheiden definitie van het type VGA (640 x 480, hetzij 300.000 pixels) ruim voldoende of zelfs al overdreven. Wilt u echter een groter beeld afdrukken, dan hebt u een aantal miljoenen pixels (MegaPixel of MPix) nodig.

Er bestaat een duidelijk verband tussen de resolutie van de beeldbron en de afdrukgrootte. Vergeet vooral niet dat een klein deel van het beeld vergroten hetzelfde resultaat geeft als een afdruk op groot formaat…

De CCD's in de meeste digitale fototoestellen maken gebruik van eens lens zonder dode hoek en een binnenlens voor een grotere gevoeligheid. Door het verlies aan licht dat door de fotodiode wordt ontvangen drastisch te beperken, worden levendige en natuurlijke kleuren verkegen.

Kleurtemperatuur en Witbalans - 1

Wist u dat u met een juiste witbalans de zon op elk ogenblik kan laten verschijnen, zelfs op een koude, grauwe dag?

Vanaf het moment dat de zon opkomt tot het moment dat ze weer achter de horizon verdwijnt zal het licht dat wij zien constant van kleur veranderen. Onze ogen passen zich aan deze veranderingen aan zonder dat we er iets aan hoeven te doen, maar digitale camera’s moeten hard werken om foto’s te maken die natuurlijk overkomen.

De hele dag lang zien we de wereld telkens in een ander licht, maar we zijn ons daar nauwelijks van bewust. De opkomende zon heeft vaak een warme gele gloed en de TL-lampen op kantoor en in werkplaatsen zijn veelal licht groen – bij de slager hebben ze zelfs een rode gloed. Het licht van de middagzon is wat afstandelijk blauw en als we in de schaduw van een boom staan, zal het licht nog blauwer lijken.

De meting van de verschillende niveaus van licht, ofwel de kleurtemperatuur, wordt aangegeven in Kelvins (K).

Wanneer we fotograferen met film, kunnen we filters gebruiken om de kleurtemperatuur van een foto te wijzigen. Digitale camera’s hebben echter sensors die de kleur van het licht binnen het beeldvlak kunnen ‘lezen’ om deze vervolgens te ‘corrigeren’ zodat de kleuren natuurlijker overkomen. Deze sensors maken deel uit van wat het ‘witbalanssysteem’ wordt genoemd.

Een witbalanssysteem van een camera zorgt dat witte voorwerpen als wit overkomen op uw foto’s, zelfs wanneer het licht dat op het onderwerp schijnt een beetje geel, of groen, of blauw is.

Landschappen Fotograferen

Er zijn maar weinig onderwerpen die zo gevarieerd zijn als het landschap.
Geen twee foto’s zijn hetzelfde omdat de natuur zichzelf bijna nooit herhaalt.

Het maken van een goede foto van een landschap heeft meer te maken met je visuele mogelijkheden dan hoe slim je camera is. Heel vaak lukt het niet om wat we met onze ogen beleven te vertalen naar een fraaie fotoprint die anderen de scène op dezelfde wijze laat ervaren. Grote open ruimten maken dat we ons alleen voelen, terwijl de hoogte van een berg ons ook nog eens het gevoel geeft dat we inderdaad erg klein zijn. De uitdaging is deze emoties vast te leggen en ze aan de kijker door te geven met slechts een vlakke fotoprint.

Hier zijn een paar tips om je te helpen:

Net zoals een goed verhaal een begin, midden en eind heeft, heeft een goed landschap een voorgrond, middenpartij en een achtergrond nodig. Richt niet alleen op de bergen aan de andere kant van het meer – richt je camera iets omlaag om naast het lijnenspel van de bergen ook de stenen langs de oever en de weerspiegeling op het meer vast te leggen.

Neem niet zomaar een foto zonder de scène te bestuderen. Kijk eerst waarom je de scène aantrekkelijk vindt en vermijd vervolgens voorwerpen langs de rand van het beeld die de aandacht afleiden. Landschappen hoef je niet te fotograferen met de maximale instelling van je zoomobjectief.

Aanwijzingen kunnen nuttig zijn om in gedachten te houden wanneer je een landschap fotografeert, maar vergeet bovenal niet om flexibel te zijn en laat datgene wat je voor je ziet je inspireren voordat je aan de slag gaat.

Eerste stappen in de Modellenwereld

Heel wat jongens en meisjes dromen ervan om fotomodel te worden. Ik merk dit aan de zoekterm "hoe wordt je fotomodel (sic)" die heel vaak terugkeert. Maar er bestaan nogal wat misvattingen over deze carrièremogelijkheden.

Ten eerste, je hoeft geen Babe zijn of stoere bink om het te maken in de modellenwereld. Gewoon een portie lef hebben, een leuke uitstraling en je goed in je vel voelen. De rest komt vanzelf wel. Er wordt vaak gezegd dat sommige mensen niet fotogeniek zijn, dat ze "niet op papier plakken", maar uit mijn ervaring is iedereen fotogeniek, je moet gewoon weten hoe het naar boven te laten komen.

Ook hoef je geen 1m80 te zijn. Fotografen hebben namelijk hun eigen truukjes om je groter (of kleiner) te laten lijken dan je werkelijk bent.

Ik ben zelf amateur fotograaf en er zijn verschillende manieren waarmee je je eerste stappen kan zetten als beginnend fotomodel.

De makkelijkste is een zogenaamde portfolio samen te stellen, het liefst bij verschillende fotogragen (want iedereen heeft zijn eigen stijl).

Als iemand van jullie zich geroepen voelt om eens een stapje in de modellenwereld te zetten, dan mag je me steeds contacteren

De Flitser - 1

Heel wat mensen denken dat je een flits alleen maar nodig hebt in het donker. Dit is echter een foutieve benadering, en het is niet zo dat de flitser van een camera alleen flitst wanneer de scène die de fotograaf probeert vast te leggen slecht belicht is en alleen goed kan worden gefotografeerd als een extra lichtbron wordt gebruikt.

Het klopt natuurlijk dat je in donkere situaties een flits kan gebruiken, maar flitsers kunnen ook worden ingezet wanneer de achtergrond helder is verlicht en schaduwen verschijnen op de gezichten van de personen die je wilt fotograferen. Neem nu het voorbeeld van een foto van iemand tegen de achtergrond van een fraaie zonsondergang. In zo’n situatie gebruik je de flitser voor ‘invullicht’ om zeker te zijn dat je onderwerp goed wordt belicht.

Concreet gesteld is de flitser dus een extra lichtbron die je gebruikt om een foto te maken – vergeet niet dat het bij fotografie allemaal draait om het vastleggen van licht. Een flitser zal het voor een scène beschikbare licht versterken, extra licht toevoegen of het contrast binnen een foto minder scherp maken.

Deze week kijken we naar hoe flitsers werken, welke verschillende soorten flitsers bestaan en leren we je via een aantal technieken hoe je de beste resultaten kan bereiken.

In dit gedeelte kijken we naar de flitsers die je op je camera kunt aansluiten, bovenaan op de "hotshoe". Er zijn drie typen: volledig handmatig, volledig automatisch en speciale flitsers.

1. Volledig handmatige fliters

De meest eenvoudige uitvoering is de volledig handmatige flitser. Een handmatige flitser heeft een vast flitsvermogen en het diafragma van de camera wordt ingesteld aan de hand van het richtgetal op de achterzijde van de flitser. Het richtgetal is een standaard waarde en wordt gebruikt om je te laten weten welk diafragma je voor je camera moet instellen op basis van de afstand tussen je camera en het onderwerp. Om het diafragma te berekenen, deel je het richtgetal door de afstand van het onderwerp tot de camera.

2. Automatische flitsers

Een automatische flitser heeft een ingebouwde lichtsensor die bepaalt hoe veel licht wordt teruggekaatst door het onderwerp wanneer dit met de flitser wordt belicht. Zodra de sensor heeft berekend dat de juiste hoeveelheid licht in de camera is gekomen, wordt het licht van de flitser uitgeschakeld.

3. Speciale flitsers

Speciale flitsers werken samen met de camera en zijn vaak ontworpen voor een specifiek camerasysteem. Vaak werken ze samen met het interne lichtmeetsysteem van de camera. Bij dit type flitser zal de camera een signaal geven als er onvoldoende omgevingslicht is of als het onderwerp zich buiten het flitsbereik bevindt.

Scherpstellen

Het scherpstellen met een camera is een erg technisch proces. Om het zo eenvoudig uit te leggen: de lichtstralen die door de lens komen worden zo bij elkaar worden gebracht dat ze door één punt gaan. De afstand tussen dit scherpstelpunt van de lens en het midden van de glazen lens, wordt de brandpuntafstand genoemd. Eenvoudig, niet?

Objectieven die een relatief korte brandpuntafstand hebben, staan bekend als groothoekobjectieven en die met een langere brandpuntafstand duiden we aan als tele-objectief. Deze week kijken we in de cameracursus naar de brandpuntafstand en hoe de verschillende brandpuntafstanden invloed hebben op de foto’s die je maakt.

Groothoekobjectieven hebben een korte brandpuntafstand, zo rond de 28mm. Minder afstand tussen de lens en het brandpuntafstand betekent dat meer licht op de film of de sensor kan komen. Daarom worden deze objectieven aangeduid als groothoekobjectieven. Door met een kortere brandpuntafstand te fotograferen, krijg je een grotere beeldhoek. Een kortere brandpuntafstand betekent ook dat de lens beter geschikt is voor gebruik wanneer je foto’s met een hoge scherptediepte wilt maken (foto’s waarbij meer scherp in beeld komt). Groothoekobjectieven zijn vooral handig wanneer je grote groepen mensen, landschappen of grote voorwerpen wilt fotograferen.

Een tele-objectief heeft een lens met een grotere brandpuntafstand –meestal 78mm of meer. Vergeleken met het groothoekobjectief zorgt de grotere afstand tussen de lens en het brandpunt dat hier minder licht op de film of de sensor komt. Dit betekent dat de beeldhoek van het objectief kleiner is. Objectieven met een grote brandpuntafstand zijn in het algemeen beter wanneer je een geringe scherptediepte wilt (het onderwerp moet scherp zijn, de achtergrond mag een zekere mate van onscherpte vertonen). Tele-objectieven zijn meer geschikt voor natuurfotografie, portretten of foto’s van onderwerpen die zich op grotere afstand bevinden.

Spontane Fotografie

Enkele nuttige en leuke tips om goede spontane foto's te maken

Hier volgen enkele tips voor spontane fotografie. De nadruk ligt veel meer op het moment en gevoel dan op de technische aspekten van de foto.

1. Neem je camera altijd met je mee. Je weet nooit wanneer er zich een schitterende fotogelegenheid voordoet. Denk ook geen twee keer na, maar neem die shot. Met een digitale camera kan je toch zoveel foto's nemen zonder kosten



2. Gebruik geen complexe technische instellingen. Schiet gewoon op volautomatisch, je kan de meeste onzuiverheden toch weghalen met Photoshop of Paint Shop Pro



3. Zet de camera op "ISO 400" zodat je een snelle sluitertijd gebruikt. Zo kan je zelfs foto's nemen als je beweegt. Heel wat camera's hebben tegenwoordig trouwens een stabiliseringsoptie, zodat je ook met lagere iso waarden kan fotograferen.



4. een zoom is onontbeerlijk om in de actie te gaan zonder op te vallen. Probeer ook eens te schieten vanop borsthoogte, zonder door de lens te kijken



5. probeer de foto's eens om te zetten in zwart/wit. Je zal verbaasd zijn met het resultaat



6. Het belangrijkste : experimenteer!

enkele voorbeelden van spontane fotografie : pendelaars wachtend op een bus, een meisje dat met haar poesje speelt, een verliefd koppel op een bank, een man die slaapt op het strand, een oudere man die de eendjes voedert in het park...

Licht versus Contrast

In de vorige weken hebben we de verschillende manieren bekeken, waarop je de hoeveelheid licht die je camera binnenvalt en op de sensor terecht komt kunt regelen.

Een eerste manier was via de sluitertijd, een tweede manier via het diafragma (de belichting). De volgende logische stap in de rij, is weten welke hoeveelheid licht correct is voor de opname die je wilt maken. Want je mag nog een schitterende compositie hebben, als de kleuren flets zijn en de lucht overbelicht? Dus gaan we deze maand nader in op de verschillende mogelijkheden voor het meten van licht en het contrast binnen een opname.

Eenvoudig gesteld zijn er in de fotografie twee manieren waarop het licht kan worden gemeten. Ofwel kan je het licht meten dat door een voorwerp wordt gereflecteerd, ofwel kijk je naar het licht dat op een voorwerp valt. Deze soorten licht worden gereflecteerd licht en invallend licht genoemd.

1. Invallend licht

Meten van invallend licht is eigenlijk het meten van de hoeveelheid licht die valt op het onderwerp dat je wilt fotograferen. Het spreekt vanzelf dat je daarom zo dicht mogelijk bij je onderwerp staat, terwijl de lichtmeter in de richting van de camera wijst. Een manier om invallend licht te meten is door een aparte lichtmeter te gebruiken met een lichtgevoelige witdiffuser.

2. Gereflecteerd licht

Bij het meten van licht dat wordt gereflecteerd, dient de lichtmeter in de richting van het onderwerp te wijzen. Deze meetmethode wordt over het algemeen uitgevoerd door een camera. Bij het meten van gereflecteerd licht wordt rekening gehouden met de hoeveelheid licht dat aanwezig is, maar ook met de ‘reflectiewaarde’ van het onderwerp. Omdat verschillende kleuren en oppervlakken verschillende reflectiewaarden kunnen hebben, gebruiken veel fotografen een ‘grijskaart’ om gereflecteerd licht te meten. Een grijskaart heeft een reflectiewaarde van 18% en dit wordt beschouwd als een uitstekende standaard waarde voor een correcte lichtmeting.

Hoe gebruik je zo'n grijskaart eigenlijk?
De grijskaart wordt zo dicht mogelijk voor het onderwerp gehouden en de camera of lichtmeter baseert de meting op de kaart.

Zorg ervoor dat je een neutrale reflectiewaarde hebt. Als je bijvoorbeeld een situatie hebt met een zwarte achtergrond voor je scène, dan zal de camera tot overbelichting lijden. Omgekeerd geldt dat de camera, onder exact dezelfde lichtomstandigheden, bij een lichte achtergrond voor onderbelichting zal zorgen.

Hoe word ik een fotomodel - 4

Tijdens de vorige dagen hebben we hier tips gegeven hoe je een fotomodel kan worden. In Deel 3 spraken we ook over de noodzaak om een goed contract op te stellen.

Waarom heb je als model eigenlijk een contract nodig? Omdat je als model nu eenmaal meer risico's loopt dan als fotograaf. Het ergste dat je als fotograaf kan overkomen, is dat het model je foto misbruikt voor dingen die je niet wil, en dat ze de foto's zelf bewerkt en eigenlijk kapot maakt.

Maar als model loop je ook heel wat risico's. Zonder contract kan de fotograaf je foto's gebruiken waar hij maar wil (niet leuk als je naakt geposeerd hebt en de foto's overal op het internet tegenkomt), hij kan ze verkopen, hij kan ze bewerken hoe hij wil (niet altijd flatterend) en hij kan ook slechte foto's publiceren, wat je geloofwaardigheid als model wel degelijk kan beïnvloeden.

Pas op, begrijp ons niet verkeerd: in de eerste plaats blijven foto's de eigendom van de fotograaf, en is hij de creatieve eigenaar. Maar goede afspraken (via een contract) vermijden dat er later grote problemen opduiken.

Als je een voorbeeld wil van een contract, kan je ons altijd contacteren. We sturen je dan graag een leeg exemplaar dat wij hier gebruiken.

Wij geloven in het delen van informatie, dus als jullie leuke tips hebben, mag je die ook doorspelen

Belichting en Diafragma

Vorige week spraken we over het welk effect de hoeveelheid licht (dat door het objectief op de sensor valt) op foto’s heeft. Eén methode om de hoeveelheid licht te regelen, is de sluiter – we zagen vorige week hoe je de sluitertijd kunt aanpassen om foto’s met bewegingsonscherpte te maken. Deze week schenken we aandacht aan de tweede manier om de hoeveelheid licht die de camera binnenkomt te regelen: belichting of diafragma.

De belichting wordt geregeld door wat we het diafragma noemen. Als de camera het oog zou zijn, dan kan je de sluiter als het knipperen worden beschouwd, terwijl de belichting als de iris functioneert, die afhankelijk van de hoeveelheid beschikbaar licht wijder of nauwer wordt. Onder zeer lichte omstandigheden vernauwt de iris van het oog zich, terwijl de iris zich onder omstandigheden met weinig licht verwijdt om zoveel mogelijk licht naar binnen te laten.

Ongeveer op dezelfde manier werkt het diafragma van de camera ook. Als er veel licht is, dient het diafragma zo klein mogelijk te zijn om de hoeveelheid licht dat op de camerasensor terecht komt te reduceren. Onder slechte lichtomstandigheden (geen zon, donker,...) dient het diafragma te worden geopend om meer licht binnen te laten.

Hier komt een vreemd aspect: hoe groter het diafragma open staat, hoe kleiner de diafragwaarde zal zijn. Het diafragma wordt doorgaans gemeten aan de hand van wat de ‘f-stop’ wordt genoemd. Een f-stop is een afzonderlijke maateenheid van de diafragmaopening. De maateenheden van het diafragma zijn: f/1.4, f/2, f/2.8, f/4, f/5.6, f/8, f/11, f/16, f/22 en f/32.

In tegenstelling tot wat je zou verwachten, geldt hoe lager de f-stop, des te groter de opening. Bij een f-stop van f/1.4 is het diafragma van de camera het grootst, terwijl een f-stop van f/32 de kleinste diafragmaopening is.

Wat gebeurt er nu als je het diafragma te groot of te klein instelt? Als je een te klein diafragma instelt voor de lichtomstandigheden waaronder je fotografeert, dan zal je foto te donker zijn (onderbelicht) en als het diafragma te groot is, dan zal je foto te licht zijn (overbelichting).

Bij de meeste kleine digitale camera's (zogenaamde point-and-shoot) kan je de belichting niet zelf instellen. Met de meeste SLR’s, kun je de belichting wel instellen. De camera meet de hoeveelheid beschikbaar licht en geeft advies wanneer er sprake is van onder- of overbelichting.

Het diafragma kan in combinatie met de sluitertijd worden gebruikt om een constante lichtinval te handhaven. Als je een groot diafragma gebruikt (lage f-stop waarden) kun je de sluitertijd verlagen om te zorgen dat dezelfde hoeveelheid licht op de sensor valt. Dit type instelling zal je scherptediepte verkleinen – minder delen van de opname zullen scherp zijn. Hiermee kun je het effect creëren dat slechts een klein deel van de opname scherp is en de rest van de opname als een aantrekkelijk vage achtergrond zichtbaar is. Als je een klein diafragma gebruikt, kun je de sluitertijd verhogen waardoor je scherptediepte zal vergroten. Dit is bijvoorbeeld ideaal voor landschappen.

Soms kom je in een situatie waar de automatische belichting (AE) van je camera niet kan bepalen wat het onderwerp van je foto is. Indien een deel van de opname een schaduwpartij is en een ander deel helder is verlicht, dan zal de camera voor een gemiddelde belichtingswaarde kiezen en zal de hele opname slecht zijn belicht. Denk bijvoorbeeld maar aan een persoon die in een deuropening staat, waarachter de zon schijnt. In dergelijke situaties dien je de belichtingscompensatie te gebruiken. Indien het lichte gedeelte van het beeld moet worden scherpgesteld, moet je te zorgen dat de camera de belichting aan de hand van het lichte gedeelte meet – je moet de diafragmaopening verkleinen (f-stop waarde verhogen). Indien het donkere gedeelte van het beeld moet worden scherpgesteld, dien je de diafragmaopening te vergroten (en dus de f-stop waarde verlagen).

Volgende week schenken we aandacht aan contrastbereiken en overbelichting.

DeviantArt - A Sinner & A Saint

Vandaag richten we onze spotlights op een DeviantArt account van één van onze medewerkers :

A Sinner-Saint

. Op deze account wordt geprobeerd om de 7 Hoofdzonden in beeld te brengen. Voor al wie vergeten is wat de zeven Hoofdzonden zijn :

De zeven hoofdzonden zijn:

1. Superbia (hoogmoed - hovaardigheid - ijdelheid - trots)
2. Avaritia (hebzucht - gierigheid)
3. Luxuria (onkuisheid - lust - wellust)
4. Invidia (nijd - gramschap - jaloezie - afgunst)
5. Gula (onmatigheid - gulzigheid - vraatzucht)
6. Ira (woede - toorn - wraak)
7. Acedia (gemakzucht - traagheid - luiheid - vadsigheid)

Naast de zeven hoofdzonden zijn er ook:



De zeven deugden :

1. Prudentia (Voorzichtigheid - verstandigheid - wijsheid)
2. Justitia (Rechtvaardigheid - rechtschapenheid)
3. Temperantia (Gematigdheid - matigheid - zelfbeheersing)
4. Fortitudo (Moed - sterkte - vasthoudendheid - standvastigheid)
5. Fides (Geloof)
6. Spes (Hoop)
7. Caritas (Naastenliefde/Liefde)

Op Zoek naar Modellen voor een speciale shoot

Binnenkort wil ik graag op een dinsdagavond een fotoshoot houden in de nieuwe Loungebar "Baradouz" in Wolvertem (waar vroeger de Manke Vos was). Thema van de shoot is "Glamour" en "Relax", en de aangepaste kledij "badpak", "lingerie" en/of "bedekt naakt". Als er iemand zin heeft om een speciale foto's van zichzelf te laten maken, laat dan zeker een berichtje achter zodat we je kunnen contacteren om de voorwaarden af te spreken.

Mannelijke en vrouwelijke modellen zijn welkom vanaf 16 jaar.

De Sluitertijd

In de vorige delen van onze basiscursus fotografie hebben we vooral aandacht besteed aan compositie. Nu is het tijd om met wat meer technische aspecten rekening te houden, en bijvoorbeeld te tonen hoe je de sluitertijd van je camera kunt gebruiken om foto’s met interessante effecten te maken.

Belangrijk is te weten dat foto’s gemaakt worden (en daarna opgeslagen worden) door licht dat via de lens van de camera op de film of sensor komt.

Er zijn twee manieren om te regelen hoeveel licht de sensor zal bereiken.

1. De sluitertijd
2. Het diafragma

De eerste manier die we vandaag bespreken is het manipuleren van de sluiter van de camera. Je kunt de snelheid regelen waarmee de sluiter wordt geactiveerd. Eenvoudig gezegd: dit is de snelheid waarmee de sluiter opent en weer dicht gaat.

Dit wordt sluitertijd genoemd en meestal aangeduid in fracties van seconden. Zo betekent een sluitertijd van 1/50 dat de sluiter van de camera gedurende 1/50-ste deel van een seconde open is. Hoe hoger het getal van de sluitertijd, des korter is de sluiter open en des te minder licht op de film of sensor in de camera zal komen. Dus een sluitertijd van 1/500ste is sneller dan één van 1/10.

Opgepast: Een hoog getal betekent ook dat als je een bewegend onderwerp fotografeert, er minder kans is op onscherpte wanneer je naar het resultaat op de foto kijkt.


In les 3 volgende vrijdag leer je meer over de andere methode om te regelen hoeveel licht de film of sensor in de camera bereikt

Hoe word ik een fotomodel - 3

Gisteren hadden we het in Deel 2 van onze "hoe word ik fotomodel" reeks over de verschillende manieren om een portfolio te maken. Via vrienden of familie, langs een professionele fotograaf, of via amateurfotografen.

Vandaag hebben we het in het bijzonder over de amateurfotografen. Deze kan je het best contacteren via een modellenwebsite. Het grote voordeel is dat je daar namelijk redelijk eenvoudig het kaf van het koren kan scheiden. Niet alleen zie je welke foto's ze hebben genomen, maar je kan vaak ook de opmerkingen en referenties lezen. Zo is het aangewezen om steeds een paar modellen te contacteren die al vaker hebben samengewerkt met een bepaalde fotograaf, zodat je zelf kan beslissen of je met hem/haar wil samenwerken.

De meeste fotografen die nieuwe modellen willen helpen, werken op basis van het TFP (Time for Print) of TFCD (Time for CD) principe. Dit betekent dat elke partij zijn eigen kosten draagt. Het model betaalt de transportkosten als hij/zij naar de fotograaf moet, de fotograaf zorgt voor het materiaal en geeft in ruil een CD of enkele afdrukken van de geslaagde foto's.

De bekendste modellenwebsites in Vlaanderen en Nederland zijn:

- DutchHeaven
- Eye-On (het oude Photograaf.be)
- Modellennet (wat reeds eerder besproken werd op LevensLangLeren.be)

Toch twee belangrijke waarschuwingen:

- Soms zullen fotografen je vragen om een deel van hun kosten te betalen. Wees ook daar voorzichtig mee. Als je toch van plan bent om te betalen, kies dan direct een professionele fotograaf die later geen gekke dingen zal doen met jouw foto's.

- Er lopen op al deze websites ook wel minder betrouwbare personen rond. Zelf heb ik er al enkele tegengekomen die alleen maar foto's willen nemen van modellen als ze naakt wensen te poseren. Ik kan alleen maar zeggen: informeer je eerst heel goed voor je met een onbekende persoon afspreekt. En teken STEEDS een contract.

Morgen meer over contracten.

Shoot met Stephanie en Jill - 1

Eind april heb ik de eerste shoot gehad met Stephanie en Jill. Dit was eveneens een testshoot om mijn nieuwe flitsstudio uit te proberen. We hebben alle mogelijke setups geprobeerd, zowel met natuurlijk daglicht, met 300 watt flitsers, met duurlicht...

Stephanie had heel wat kleedjes bij, wat een mooi contrast opleverde. En Jill heeft de make-up verzorgd, en aan het einde van de shoot zelf ook een keer voor de camera gestaan.



Hieronder enkele voorbeeldjes:

1. Met 1250 watt duurlicht



2. Met 1 flitser 300 watt (links) en een reflectorscherm rechts



3. Met 2 flitsers 150 watt + softboxen (links en rechts)



4. Spontane foto met Jill

Het Fotograferen van Kinderen

Als je kijkt naar de lijst van favoriete onderwerpen, dan is het voor de meeste gezinnen belangrijk om mooie foto's te hebben van hun kinderen. Open elk fotoalbum en je zal merken dat er overal kinderen op staan. Dagelijkse situaties ofwel op vakantie, of vaak ook feestjes. Het spreekt dan ook vanzelf dat we hier even aandacht zullen schenken aan de beste manieren om onze oogappels in beeld te brengen!

Tips om kinderen te fotograferen

1. Vergeet de camera

Kinderen zijn op hun hoede als er een camera in de buurt is (of ze worden juist hyperactief). Probeer ze dus de camera te laten vergeten door nonchalant rond te lopen. Vaak maak je de beste foto's als kinderen zich op een natuurlijke manier gedragen en niet voor het toestel poseren

2. Zorg dat je zelf een kind wordt

Ga door je hurken en maak je klein. zo kan je een foto schieten op hun niveau. Het fotograferen van kinderen op hun eigen niveau geeft een unieke kijk op hun wereld, en een ander perspectief. Ook worden gelaatsuitdrukkingen beter zichtbaar en krijg je geen vervorming van hun hoofd..

3. De wereld is van de kinderen...dus ook de camera

Wees niet bang om je kinderen zelf eens aan de andere kant van de camera te staan. Het leuke is dat kinderen zich niet hoeven te houden aan fotografische regels, wat vaak grappige of ontroerende resultaten kan opleveren. Soms zullen ze je zo verrassen, dan je er zelf nog wat van kan opsteken!


Volgende week in les 2 : Ontdek de sluitertijd!

Hoe word ik een fotomodel - 2

Een paar dagen geleden verscheen hier Deel 1 in onze "Hoe word ik fotomodel" reeks.

Vandaag Deel 2 : de Portfolio

De beste manier om als beginnend model een stap in de juiste richting te zetten, is het aanmaken van een portfolio (in het Duits SedCard genoemd). Dit is een visueel visitekaartje dat kan bestaan uit een map met uiteenlopende foto's, maar ook een mooi fotoalbum dat speciaal voor deze gelegenheid werd samengesteld.

Zo een portfolio kan je natuurlijk door vrienden of familie laten schieten, maar indien je kiest voor een professionele fotograaf, dan zal je merken dat je het geld dat je daarvoor uitgeeft, snel terug wint. Er is namelijk een hemelsbreed verschil tussen amateuristische foto's en professionele portretten. Vooral de belichting, de raadgevingen en de vakkennis zijn eigenlijk onbetaalbaar.

Als je het je financieel niet kan veroorloven om een (dure) professionele fotograaf te betalen (kosten liggen makkelijk rond de 200 euro voor een shoot met visagie en 10 foto's op A4 formaat), kan je ook een beroep doen op amateurfotografen die vaak over een degelijke kennis en materiaal beschikken. Maar ook hier luidt de boodschap: pas op want er zijn nogal wat onbetrouwbare figuren op de markt.

Morgen meer over de wondere wereld van de amateurfotografie.

Voor meer info kan je ons altijd contacteren

Een nieuwe fotostudio via eBay

Ik heb een complete fotostudio op eBay gewonnen. Na weken van voorbereiding, en het volgen van mijn eigen eBay Tips voor Beginners, ben ik nu de gelukkige eigenaar van het volgende:

Aurora XXL- Studioset Camray 300/300/300

De normale verkoopprijs ligt rond de 2000 euro en de beste prijs ooit op eBay was ongeveer 1000 euro. Wel, door al mijn tips in praktijk te brengen (en met een beetje geluk dat er niemand online was op Paasmaandag) heb ik alles kunnen kopen voor minder dan 600 euro.

Eerst wilden ze mij 200 euro transportkosten aanrekenen, maar ik belde hen en nu kost het slechts 40 euro

Wat krijg ik voor die 600 euro:

3x Aurora Camray C-300 Studioflitsen
1x Aurora Fusion Softbox, 60x80cm
1x Aurora Strip Softbox, 70x150cm
2x Aurora Speedring met Adapter Camray
3x WT-806 tripods AIR, 285cm
1x Aurora Studiotas
1x Aurora achtergrondreflector
1x Aurora difusor
en een heleboel extra stukken zoals reservelampen.

DeviantArt - Inleiding

De volgende weken zullen we telkens een fotocommunity bespreken

Fotocommunities zijn websites waar fotografen hun werk kunnen tonen, bespreken en waar iedereen van elkaar kan leren.

Vandaag : Deviantart

Deviantart is één van de bekendste (Engelstalige) kunstcommunities, met een erg sterke nadruk op het fotografische aspect. Het doel van deviantART is om elke artiest, fotograaf of schrijver de kans en de plaats te geven om zijn werk tentoon te stellen en te bespreken. Ook kan men via de community, of gemeenschap, andere gebruikers vinden en ermee in contact treden. De website telde in het voorjaar van 2006 meer dan 2 miljoen gebruikers en meer dan 21 miljoen inzendingen. Deze community accepteert ook werken van minderjarigen

Elke week zullen we hier een account bespreken van een medewerker van "Modelfotograaf"

Basiscursus Fotografie - Leer Kijken

Ik ga proberen om elke vrijdag een artikel te wijten aan een basiscursus fotografie, met hopelijk niet teveel technische termen maar vooral inzicht in de wondere wereld van de fotografie. Aangezien ik vooral met Canon werk, zullen de artikels voornamelijk geschreven worden vanuit dat standpunt, maar ik zal mijn best doen om deze ook van toepassing te laten zijn op de meeste digitale reflexfototoestellen en de nieuwste generatie van point-and-shoot camera's.

Waar kunnen we beter beginnen dan bij de basis, zodat we je kunnen helpen je techniek te verbeteren. We zullen alle onderwerpen aansnijden die een invloed hebben op het resultaat, en behandelen dus sluitertijd en belichting tot zelfs het principe van de brandpuntafstand en het gebruik van een flitser. Hierdoor is het mogelijk om een inzicht te geven in de wondere wereld van de digitale fotografie, en de licht- en weersomstandigheden te gebruiken om schitterende foto's te maken.

Vandaag willen we het voornamelijk hebben over een paar basisprincipes om betere opnamen te maken. Je zal merken dat gewoon door de manier waarop je je onderwerp benadert te wijzigen, je een volledig ander soort foto krijgt. En vanaf volgende week mag je dan wat meer technische besprekingen verwachten zodat je weet waarom je camera doet wat hij doet.

1. Leer Kijken en Experimenteer

Eén van de grootste voordelen van het maken van foto’s met een digitale camera is dat het eigenlijk niets kost. Zolang je geheugenkaart niet vol is of je batterij niet leeg, kan je zoveel foto's maken als je wil. Vroeger zou dat enorm veel geld gekost hebben aan rolletjes film, nieuwe batterijen, afdrukken van foto's, ontwikkelen van negatieve enz....

Tegenwoordig kan je dus heel veel experimenteren, en je zal merken dat een simpele verandering van houding of hoek, een volledig andere foto oplevert. Ga eens op je buik liggen! Of draai die camera 35 graden naar links.
Probeer ook eens de compositie te veranderen. Foto's met een kindje in het midden zijn BORING... zet het kindje eens in de zijhoek van het beeld

Misschien vind je het frustrerend om het juiste moment te vinden om je foto te makenn. Om je foto’s interessanter te maken dan alleen een poserend en lachend model, probeer je eens een praatje te maken met haar terwijl je fotografeert. Of vraag haar een bepaalde actie uit te voeren. Je zal merken dan je foto's veel interessanter zullen zijn dan een saai voor zich uitkijkend onderwerp

zin in meer? Modelfotograaf

Hoe word ik een fotomodel - 1

Hoe word je fotomodel - deel 1

Heel wat meisjes (en ook jongens) dromen van een carrière als model zoals Chantal Pauwels, Brigitta Callens, Elsie Roymans of Els Tibau. Voor de meeste blijft het echter een droom om op straat of in een discotheek door een modellenscout ontdekt te worden. Er zijn gelukkig nog andere manieren om het "toeval" een handje toe te steken. Eén van die manieren is het werken aan een portfolio. Hieronder lees je meer hierover.

Hoe word je model, vind je serieuze fotografen (en geloof ons, er zijn er heel wat minder serieuze) en met een beetje geluk verdien je er nog wat aan? De weg voor modellen is lang en zwaar, en is zeker niet allemaal rozengeur en manenschijn.

Het is niet eenvoudig om steeds als model klaar te staan, maar het is nu eenmaal niet mogelijk om je zorgen en privéproblemen op de catwalk of in de fotostudio mee te brengen. Het grote verschil tussen een professioneel model en een amateur is trouwens dat de professionele heel eenvoudig de zin voor het modellenleven kunnen uitstralen als ze voor een fotograaf staan.

Hoe begin je eraan? Door een goede portfolio aan te maken, het liefst met verschillende fotografen. Volgende week lees je hier meer over in Deel 2.

Als je niet kan wachten, kan je ons altijd contacteren via de feedback knop.